Jo zette mij af aan het productiehuis van De Mensen in Zaventem. We waren de eerste. Een voor een kwamen de andere deelnemers toe tot Jo zei: “Het is nog niet te laat Aaron, je kan nog gewoon terug in de auto stappen”. Ha..ha..ha.. niet voor mij ze!

 

Van daaruit vertrokken we richting de Kazerne van Heverlee waar onze eerste reeks opdrachten klaar stonden. Tom kwam op de bus en vroeg ons uitdrukkelijk om hem niet te beschamen. Over meteen met de deur in huis vallen gesproken... het zouden geen makkelijke dagen worden, maar ik had er extreem veel zin in. 

 

In de voorbereidingen trainde ik sterk op lopen. Ik hoorde van verschillende vrienden dat dit echt een zeer belangrijk onderdeel was. In die voorbereidingen kon ik de Bercham run ook snel afleggen (42min48). Ik nam mij voor om mij zo veel mogelijk te sparen en gewoon net voldoende te presteren. Zo kwam ik tijdens de Berchamrun tijdens Kamp Waes uit op 47min28 wat ruim voldoende was om verder te mogen doen. Hierna onmiddellijk de krachtproef (niet mijn sterkste). Ook dit lukte ruim binnen de tijd. Net als de oriëntatieproef. Ik had nog heel wat tijd over (zelfs mocht ik gewoon via de poort binnen gekomen zijn was dit geen probleem).

 

De volgende opdracht (niet uitgezonden) was echter iets zeer speciaals. We gingen van de ene naar de andere ruimte met als doel zoveel mogelijk te onthouden. Er waren allerhande zaken die mij moesten afleiden (stroboscoop, blaffende hond, …)

Een aantal dingen wist ik niet meer maar het meeste wist ik nog. Echt een unieke opdracht! (jammer dat deze niet in beeld kwam).

 

In de oplijning had ik wel een goed gevoel maar was de opluchting toch groot dat ik door mocht!

 

Een welverdiende nachtrust... of dat dacht ik toch